25-06-2015

Ziekte in verpakkingen

Ziekte in verpakkingen:

 6000 chemische stoffen gebruikt in verpakking van je eten

© Kos.
WEET WAT JE EET Al het verwerkte voedsel dat we consumeren, is verpakt. Hou de verpakking van je eten eens een week lang opzij, en je zal je afvragen of je niet meer verpakking hebt vergaard dan je eten in je mond hebt gestopt. Niet minder dan 6000 (zesduizend!) chemische stoffen worden gebruikt in plastic-, karton-, papier-, metaal- of glasverpakking. De Britse onafhankelijke vzw The Food Packaging Forum trof 175 gevaarlijke stoffen aan in verpakkingen. Stoffen die algemeen erkend worden als zorgwekkend omdat ze gelinkt worden aan kanker, afgenomen vruchtbaarheid, misvormde geslachtsdelen en verstoring van de hormonenhuishouding.

In de Europese Unie, Canada en de VS is BPA verboden in verpakkingen van voedsel dat bestemd is voor kinderen jonger dan drie jaar. Frankrijk verbood begin dit jaar BPA in alle verpakkingen die in contact komen met voedsel
Voedselspecialiste Joanna Blythman
© 4thestate.co.uk

Tests op dieren linken ftalaten aan afgenomen vruchtbaarheid en de gifstoffen stapelen zich op in de voortplantingsorganen. Bij mensen worden ftalaten in verband gebracht met zwaarlijvigheid en afgenomen vermannelijking bij pasgeboren jongens. In 2012 meldde het Britse voedselagentschap dat 31 procent van de geteste voedingswaren meer ftalaten bevatten dan de Europese wetgeving toelaat
Joanna Blythman

MAP zorgt ervoor dat een broodje 5 tot 6 dagen langer in de winkel kan blijven liggen. Een huisbereide maaltijd die al tien dagen in de koelkast staat, zouden we niet meer opeten. Maar een kant-en-klaarmaaltijd die in MAP is verpakt, zal er na twee weken nog fris uitzien
Joanna Blythman
De lijst van chemische stoffen die veel én legaal worden gebruikt om ons voedsel te verpakken, is indrukwekkend: formaldehyde, benzeen, tolueen, koolstofmonoxide, gechloreerde paraffine en, hou je vast, asbest. De Britse voedingsspecialiste Joanna Blythman onthult dat in haar ophefmakende recente boek 'Swallow This. Serving Up The Food Industry's Darkest Secrets. "De lijst bevat giftige stoffen die al lang worden gelinkt aan chronische ziektes: ftalaten in plastics, benzofenonen in inkt en plastic coatings, BPA in plastics en in blikken", schrijft ze.


"De Europese wetgeving stelt dat giftige chemische stoffen moeten geregistreerd worden en goedgekeurd, maar voedselverpakking valt niet onder die richtlijn. De vereisten gelden wel voor speelgoed, verf, kledij en andere zaken. Maar niet voor verpakking van voedsel".
ADVERTENTIE

Blik en plastic
Onderzoekers zijn nochtans van oordeel dat sommige van voornoemde chemische stoffen ook in heel lage dosissen voor onverwachte en zware gezondheidsproblemen kunnen zorgen. Blythman: "Bisphenol A (BPA) is er zo één. Het wordt gebruikt in blik en plastic verpakkingen. Een onafhankelijk panel van experts waarschuwt dat 'de brede waaier aan negatieve effecten van lage dosissen BPA op proefdieren zorgen baart voor gelijkaardige effecten op mensen'. Enkele voorbeelden: meer prostaat- en borstkankers, misvormingen van de geslachtsdelen bij pasgeboren jongens, verminderde zaakkwaliteit bij mannen, vervroegde puberteit bij meisjes, diabetes en obesitas en ADHD".

Zoals met tabak
Blythman ziet een parallel tussen BPA en de strijd die werd geleverd om te bewijzen dat roken schadelijk is. "Jaren voordat de schade die tabak berokkent onomstotelijk bewezen was, trokken onafhankelijke wetenschappers aan de alarmbel. Maar er komt schot in de zaak. In de Europese Unie, Canada en de VS is BPA verboden in verpakkingen van voedsel dat bestemd is voor kinderen jonger dan drie jaar. Frankrijk verbood begin dit jaar BPA in alle verpakkingen die in contact komen met voedsel".

Ftalaten in je edele delen
Een andere boosdoener in het verpakkingszootje is de groep van ftalaten, weekmakers die worden toegevoegd aan films en andere verpakkingsmaterialen om ze zacht te houden. Zo breekt het margarinevlootje niet als je het op de keukenvloer laat vallen.

Maar ftalaten dringen het voedsel binnen, vooral bij vet voedsel. Blythman: "Ftalaten zijn 'lipofielen', dat wil zeggen dat ze graag in het gezelschap van vetten toeven. En toch werden de hoogste concentraties van bepaalde ftalaten aangetroffen in brood, nochtans geen vet voedsel. Of we problemen hebben met ftalaten? Reken maar. Tests op dieren linken ftalaten aan afgenomen vruchtbaarheid en de gifstoffen stapelen zich op in de voortplantingsorganen. Bij mensen worden ftalaten in verband gebracht met zwaarlijvigheid en afgenomen vermannelijking bij pasgeboren jongens. In 2012 meldde het Britse voedselagentschap dat 31 procent van de geteste voedingswaren meer ftalaten bevatten dan de Europese wetgeving toelaat".

Nieuw: nanodeeltjes
De controverse rond BPA en ftalaten woedt al decennialang. Nieuw in de verpakkingsindustrie is de technologie van de nanodeeltjes, afgeleid uit materialen als klei, zilver, titanium, kiezelaarde en zinkoxide. Blythman: "Ze zijn zelfs met een microscoop niet zichtbaar, maar verrichten wonderen. Ze verlengen de houdbaarheidstermijn van het voedsel omdat ze de doordringbaarheid van plastics verminderen, ze werken als antibacteriële beschermlaag en maken verpakkingen lichter en sterker. Over vijf jaar zal naar schatting een kwart van de voedingsverpakkingen die nanodeeltjes bevatten".

"Recent onderzoek wees uit dat aluminium en siliconen nanodeeltjes in de plastic flessen doordringen van zure oplossingen zoals frisdranken en fruitsappen. Die 'migratie' neem toe met de tijd en bij hogere temperaturen. Omdat ze zo klein zijn, één tienduizendste van de doorsnee van een menselijk haar, kunnen ze in onze cellen, lichaamsweefsel en organen belanden - waar hun schadelijke effecten accumuleren".

Beschadigd DNA, ziekte van Crohn
"Het wetenschappelijk Comité voor Consumentenveiligheid van de Europese Commissie waarschuwt dat nanodeeltjes van zinkoxide een gevaar voor de mens kunnen vormen. Ander onderzoek wijst uit dat nanodeeltjes van titaniumdioxide het DNA kunnen beschadigen, de celfuncties verstoren en inwerken op ons immuunsysteem. Nanodeeltjes die in ons darmstelsel worden opgenomen, kunnen bijdragen aan steeds vaker voorkomende ontstekingsziektes en de ziekte van Crohn. De Europese Commissie erkent dat nanodeeltjes voor gezondheidsproblemen kunnen zorgen, voornamelijk bij arbeiders die ze inademen bij het verwerken ervan".

Sinds december vorig jaar eist de EU dat voeding, niet de verpakking ervan, die nanodeeltjes bevat ook die vermelding op het etiket draagt. Titaniumdioxide bijvoorbeeld heeft al een E-nummer: E171.

Verpakt zonder zuurstof

Vooral in de koelafdeling van de supermarkt tref je voedingswaren die hun houdbaarheid danken aan de gewijzigde atmosfeer waarin ze werden verpakt ('modified atmosphere packaging' of MAP): door de samenstelling van de lucht in plastic verpakking te wijzigen tot die nog amper of helemaal geen zuurstof meer bevat. Deze verpakkingstechniek zorgt ervoor dat allerlei 'verse' producten er langer jong uit zien. "Zoals de Schone Slaapster, die jarenlang sliep maar bij haar ontwaken nog even jong bleek", vergelijkt Blythman.

"In combinatie met invriezing zorgt MAP ervoor dat je vlees die mooie rode kleur behoudt. MAP zorgt er ook voor dat jonge kazen niet beginnen schimmelen in hun verpakking en dat versneden vlees en 'verse' pasta niet gaan opkrullen aan de uiteinden. 'Verpakt in een beschermende atmosfeer' lees je dan op het etiket".

'Verse' kippenbout van drie weken oud
Blythman: "MAP zorgt ervoor dat een broodje 5 tot 6 dagen langer in de winkel kan blijven liggen. Een huisbereide maaltijd die al tien dagen in de koelkast staat, zouden we niet meer opeten. Maar een kant-en-klaarmaaltijd die in MAP is verpakt, zal er na twee weken nog fris uitzien. Daarbij moet je weten dat vlees en vis in bewerkt voedsel zoals vissticks en vlees- en vissla wellicht door de fabrikant bevroren is aangekocht. Daarna wordt het ontdooid om te verwerken, 'vergast' en ingepakt en opnieuw als 'vers' aangeboden".

"Met de juiste MAP-behandeling kan de houdbaarheid van rauw vlees in koelcellen van 2 tot 4 dagen uitgebreid worden tot 5 tot 8 dagen. Bij gevogelte kan de houdbaarheid van 4 tot 7 dagen gerekt worden tot 16 en zelfs 21 dagen". Iemand zin in een 'verse' kippenbout van drie weken oud?
(Door: Luc Beernaert)
In combinatie met invriezing zorgt MAP ervoor dat je vlees die mooie rode kleur behoudt. MAP zorgt ervoor dat jonge kazen niet beginnen schimmelen en dat versneden vlees en 'verse' pasta niet gaan opkrullen aan de uiteinden. © Kos

Geen opmerkingen:

Een reactie posten